കൈവിട്ടു പോകുന്നുവോ നിന്‍റെ സ്നേഹം
കൈവിട്ടു പോകുന്നുവോ ഈ ജന്മം
താരങ്ങള്‍ ഒഴിയുന്ന രാവില്‍ നിശീഥിനി
തേങ്ങുന്നു വാനിന്റെ നിറം ചോര്‍ന്നതോര്‍ത്തോര്‍ത്തു
ദൂരെയെങ്ങോവൊരു പൊയ്മുഖം പോല്‍ തിളങ്ങും
ചന്ദ്രനാണിനിയെന്നുമംബരത്തിന്‍ തോഴന്‍
താമര പൊയ്കയില്‍ തുടിക്കുന്നോരിന്ദു പോല്‍
നീയെന്‍റെ മനതാരിലൊഴുകുന്നെന്‍ ജീവനായ്
കാറ്റിന്‍റെയോളത്തിലിളകുന്ന ബിംബമായ്
പടരുന്നു നീര്‍ പരപ്പില്‍ വീണ്ടുമിഴ പിരിഞ്ഞോന്നാകുന്നു!
2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
നന്നായിരിക്കുന്നു.
കൈവിട്ടു പോകുന്നുവോ നിന്‍റെ സ്നേഹം
കൈവിട്ടു പോകുന്നുവോ ഈ ജന്മം....
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ